Categorie: Artikelen

0

Artikelen

“Wie gelooft er hier nu nog in de ware kerk?!”

Op een feestje ontstond een discussie, over de kerk. Tijdens dat gesprek vroeg iemand: “Wie gelooft er hier nou nog in de ware kerk?” Dat klonk als een retorische vraag, een vraag dus met een verondersteld antwoord: niemand toch zeker! Maar dat vond ik toch te gek. “Ik”, zei ik dus, en er viel een stilte, alle hoofden draaiden zich om. Ik schrok: wat heb ik nu weer gezegd… Maar wie A zegt… Dus zei ik: “Ja, als het niet zo zou zijn, zou ik geen seconde meer daar voorin willen staan op zondag en daar iets staan te roepen.”...

0

Artikelen

Graaiers zijn we allemaal

Toen ik het boek Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk gelezen had, was ik vervuld van afschuw en afkeer. Wat een immorele wolven, die bankiers en anderen in de financiële wereld! Het beeld dat ik al had werd door het boek bevestigd: één grote rimboe, één grote oorlog om de macht, één grote graaipartij. Maar deze reactie is toch te oppervlakkig en ook voor de hand liggend goedkoop. Het is je onderbuik laten leeglopen. Als de Farizeeër die bad: “ik dank u, Heer, dat ik niet ben als hij daar” (een ‘tollenaar’, die lage mensensoort die in de...

0

Artikelen

Ambten in de gemeente

Dit artikel was een inleiding/presentatie voor de jaarlijkse classicale ambtsdragercursus van de classis Midden-Holland. Het is het voorlopige eindresultaat van nog verdergaande studie op een onderwerp dat bijzonder complex blijkt.   Vooropmerking: De cursusdeelnemers komen waarschijnlijk vooral voor praktische toerusting. Vanavond starten we toch met ‘theorie’: een Bijbels-theologische fundering van het ambt. 1 Ambt en gemeente In de vertaling NBG ’51 kwam één maal het woord ‘opzienersambt’ voor (1 Tim. 3,1).[1] Het woord ‘ambt’ of ‘ambtsdrager’ heeft het nadeel van een wat formele, gewichtige klank. Ook heeft het iets ‘bestuurlijks’. Dat geeft mogelijk een wat eenzijdig beeld: alsof ze min of...

1

Artikelen

Omgaan met ongehuwd samenwonende jongeren

  (onderstaand artikel is eerder verschenen in Pro Ministerio, intern orgaan van de vereniging van predikanten in de Gereformeerde Kerken, mei 2015) Onbevredigend Hoe gaan kerken om met jongeren die niet trouwen maar ongehuwd samenwonen? De praktijk was vaak, dat we hier veroordelend op reageerden. ‘Was’: ik heb de indruk dat dit aan het veranderen is. Ongehuwd samenwonen werd gezien als zonde. Deze jongeren werden soms van het avondmaal afgehouden. Als zij daarna wilden trouwen, werd hun huwelijk niet kerkelijk bevestigd. Steeds vaker wordt deze praktijk als onbevredigend ervaren. ‘Samenwonen’ is in de huidige samenleving niets abnormaals. Dit lag in de...

0

Artikelen

“Jongeren vinden kerk opnieuw uit” – of: Connected2.0?

Jongeren die hun kerk tof vinden? Een tijdje geleden schreef ik naar aanleiding van een EO-onderzoek onder jongeren: “Jongeren vinden hun kerk tof! Welke jongeren?”  (nogmeer.pastorklaas.nl). Vandaag trof me een andere kop in het ND: “Jongeren vinden kerk opnieuw uit”. Dat laatste komt meer in de buurt van wat ik in die blog schreef. Daarin bekritiseerde ik het EO-onderzoek: ze hadden vooral ‘BEAM-jongeren’ geïnterviewd, over het algemeen positief betrokken jongeren die actief ingeschakeld worden en zich zo onderdeel voelen van hun kerk. Maar die andere jongeren, die niet meer in de kerk komen en zich van de kerkelijke cultuur en...

0

Artikelen

Liturgie eigentijds – de uitdaging van een eerbiedige balans

Liturgie is aanbidding. Hoe treurig is het dan, als daarover ‘oorlogen’ ontstaan in de kerk: ‘worship wars’, zeggen de Amerikanen! Ook al noemen wij dat niet zo, dat veranderingen en vernieuwing in de manier waarop we samenkomen en God aanbidden spanningen oproepen, herkennen we wel degelijk. Wat maakt, dat we juist hierover in de kerk soms zoveel discussie krijgen? Dat heeft alles te maken met de oude christelijke regel lex orandi lex credendi: de ‘regel’ van het bidden gaat vooraf aan de regel van het geloven. Anders gezegd: bidden was er eerder dan de geloofsleer. De omgang met God en...

1

Artikelen

Ambt anders

Aanleiding [1] Het vervullen van de ambten, vooral dat van ouderling, is de laatste 15 à 20 jaar in veel kerken steeds moeizamer. Geschikte personen zijn er wel, beschikbare niet. De praktijk groeide, dat men vooraf gepolst wordt. Vaak geeft men aan niet beschikbaar te zijn en geen benoeming te kunnen aanvaarden. Een aantal factoren speelt hierbij een rol. Op praktisch vlak is dat de werkdruk die mensen overdag ervaren, en de toenemende tijdsdruk in gezinnen (beide partners werken, met extra werken, cursussen en studies die vereist zijn, kinderen gaan naar de opvang, met de hele gezinslogistiek die daarmee verbonden...

0

Artikelen

Moet de kerk laagdrempelig zijn?

Attractief Attractief of incarnatief? Dat is de discussie waarover het hier gaat. Je vraagt je misschien af: wat ’n termen! Maar na even nadenken toch wel bekend. Eerst dat woord attractief: dat moet de kerk toch zijn: aantrekkelijk voor ‘buitenstaanders’? Ik kom er steeds meer achter, dat we ons daarmee vergissen. Zie de kerk maar gerust als een gebouw op een berg, een steile berg ook. Je moet wel erg gemotiveerd zijn om helemaal naar boven te klimmen. Hoe attractief we het ook maken, het blijft een hele klim. Een aantal decennia terug kwam HUP op: Homogeneous Unit Principle (ontwikkeld...

0

Artikelen

Jongeren vinden hun kerk tof! Welke jongeren?

EO-onderzoek Uitkomst van een EO-onderzoek onder jongeren: jongeren 20+ vinden hun kerken wel tof. Wie zijn die jongeren? In het ND van 20 febr. jl. wordt een aantal van hen aan het woord gelaten. Het zijn betrokken jonge gelovigen, die bij een kerk horen waarin ze zich thuis voelen. Ze voelen zich thuis omdat ze betrokken worden in activiteiten. Ze mogen zich inzetten met hun talenten en voelen zich ingeschakeld. Zulke kerken doen het goed blijkbaar. Het onderzoek is uitgevoerd door EO-jongerenmagazine BEAM, de respondenten zijn kennelijk vooral aangesloten of geïnteresseerde jongeren. Een positief betrokken onderzoeksgroep dus. Maakt dat het...

0

Artikelen

Liturgie als offerdienst (n.a.v. Kees de Ruijter, “Neem mijn offer aan”)

“Offeren voelt vreemd voor een gereformeerde kerkganger”, zo opent De Ruijter. Dat komt allereerst, zegt hij, doordat offeren ook in de Bijbel zelf iets heeft van een ‘diepe vergeefsheid’. Offeren heeft eigenlijk nooit zin, omdat een mens God nooit kan geven waar God recht op heeft. Daarom is een belangrijk thema in de Bijbel: God geeft zelf wat hij van ons vraagt. Met het ‘offer’ van Christus als hoogtepunt daarvan. In de geschiedenis wordt echter meermalen de vraag gesteld of de mens toch niet íets kan bijdragen. De Reformatie neemt resoluut afstand van die gedachte. Maar dat is dan ook...