Burendag 22 september
Ken jij je buren? Ja, sommige wel, de meeste niet. Je ziet elkaar nooit, behalve als iemand net gelijk met jou uit de auto stapt. Je groet elkaar even, en dat is het. Of… zou ik het aandurven eens nader kennis te maken? Waarom durf ik dat vaak niet? Waar ben ik bang voor? Voor lastige gesprekken? Over heikele zaken?
Ik zou een mens willen zijn, die licht verspreidt. Een ander het gevoel geven: ik heb jou gezien. Aardig zijn kost niks, zei m’n schoonmoeder altijd. Laatst raakte ik zo maar in gesprek, in een winkel. Ineens ging het ergens over. Niet over het weer, voetbal of de politici. Nee, over wat die ander meemaakte. Haar man plotseling overleden. Ineens kwam er een verhaal. Best heftig.
En ik luisterde, meer niet eigenlijk. Gewoon, met aandacht, mijn hart dus. Toen keek ze op, voor het eerst. Ze keek me aan: wat zei je daar? Nou, niks, alleen: heb je lieve mensen om je heen? Ze werd stil, ik zag een traan.
Aandacht is je inleven in iemand. Kun je dat wel, als je niet meemaakt wat die ander meemaakt? Als je niet voelt wat zij voelt? Nee, en toch kun je net even iets meer doen, meer dan gewoon doorlopen: aandacht geven. Aandacht gééf je, het is een cadeautje. En ineens zie je een lach doorbreken.
Zaterdag de 22e is het Burendag. Gewoon een kans om je buren eens te ontmoeten. Een praatje, een lach. Om je thuis te voelen. Initiatief van Het Kruispunt en Halfje Wit. Mmv ondernemers en anderen die een bijdrage leveren. Twee straten om elkaar te ontmoeten. Gaaf initiatief. Durf jij het aan?
